Czy mój aparat słuchowy lub implant działa z systemem pętli indukcyjnej C-TEC (CDA‑E)? Jak to potwierdzić?
W skrócie: Większość nowoczesnych aparatów słuchowych i implantów ślimakowych jest kompatybilna z systemami pętli indukcyjnych firmy C-TEC, oznaczanymi często jako CDA-E. Warunkiem jest jednak, aby urządzenie słuchowe było wyposażone w cewkę indukcyjną (tzw. tryb „T”) – czyli mały komponent pozwalający odbierać sygnał z pętli. Poniżej wyjaśniamy, czym jest tryb T, jak sprawdzić jego obecność w aparacie, jak samodzielnie przetestować działanie systemu pętli oraz opisujemy typowe problemy użytkowników i sposoby ich uniknięcia. Artykuł zawiera praktyczne porady zarówno dla użytkowników aparatów słuchowych, jak i dla inwestorów oraz projektantów systemów budynkowych, aby wszyscy mogli w pełni skorzystać z rozwiązań C-TEC.
Na czym polega system pętli indukcyjnej C-TEC?
Pętla indukcyjna (określana też jako AFILS – Audio Frequency Induction Loop System) to specjalny system nagłaśniania, który pomaga osobom z aparatami słuchowymi słyszeć wyraźniej w trudnych warunkach akustycznych. W skład systemu wchodzi wzmacniacz podłączony do przewodu poprowadzonego wokół danego obszaru (np. sali konferencyjnej, stanowiska obsługi). Do wzmacniacza trafia dźwięk z mikrofonu lub innego źródła audio, a przewód emituje pole magnetyczne synchroniczne z tym dźwiękiem. Osoba korzystająca z aparatu słuchowego odbiera ten sygnał za pomocą cewki indukcyjnej w swoim urządzeniu – po przełączeniu aparatu w tryb Telecoil(oznaczany „T”). W efekcie dźwięk (np. głos mówiącego do mikrofonu) jest przekazywany bezpośrednio do aparatu słuchowego, z pominięciem jego mikrofonu, co znacząco poprawia czystość sygnału i zrozumiałość mowy.
Systemy pętli indukcyjnych firmy C-TEC (m.in. z serii CDA-E/PDA dostępnej na rynku) należą do najbardziej uznanych – są stosowane w wielu miejscach publicznych (kościoły, urzędy, sale teatralne, banki, poczekalnie itp.) i spełniają międzynarodowe normy jakości dźwięku (np. PN-EN 60118-4). Oznacza to, że prawidłowo zainstalowana pętla C-TEC emituje sygnał dostosowany do standardowych cewek aparatów słuchowych, zapewniając każdemu użytkownikowi odbiór dźwięku o podobnej jakości – niezależnie od modelu posiadanego aparatu. Celem takiego systemu jest umożliwienie osobom niedosłyszącym pełnego udziału w wydarzeniach i rozmowach, bez zakłóceń hałasem tła. Jak podkreśla producent, pętle indukcyjne C-TEC zostały zaprojektowane właśnie po to, by użytkownicy aparatów słuchowych mogli skuteczniej uczestniczyć w rozmowach czy słuchać nagłośnienia w różnych przestrzeniach.

Aby aparat słuchowy lub implant ślimakowy mógł odbierać dźwięk z pętli indukcyjnej, musi być wyposażony w cewkę indukcyjną, nazywaną też cewką telefoniczną lub telecoil. Cewka ta działa jak miniaturowa antena – gdy aparat jest przełączony w tryb „T”, zamiast mikrofonu wykorzystuje właśnie cewkę do odbioru sygnału z otaczającego pola magnetycznego. W praktyce oznacza to, że w trybie T mikrofon aparatu zostaje wyciszony, a aparat przekazuje do ucha wyłącznie dźwięk pochodzący z pętli indukcyjnej. Pozwala to wyeliminować wszelkie niepożądane hałasy z otoczenia – słyszymy tylko to, co nadawane jest przez system (np. głos urzędnika za szybą, kazanie w kościele czy komunikat dworcowy). Ten mechanizm wyjaśnia też genezę nazwy: litera „T” pochodzi od „telefonu” – zanim rozpowszechniono pętle w pomieszczeniach, cewki indukcyjne w aparatach używano głównie do poprawy słyszalności rozmów przez telefon (słuchawka telefoniczna również wytwarza pole magnetyczne). Dawne aparaty miały często przełącznik „M/T” (Microphone/Telephone); po przełączeniu na T mikrofon całkowicie się odłączał, a użytkownik słyszał wyłącznie głos dochodzący z słuchawki telefonicznej, bez szumów otoczenia. Współcześnie ta sama zasada wykorzystywana jest w pętlach indukcyjnych.
Uwaga: Niektóre nowoczesne aparaty oferują również tryb mieszany „MT”, w którym jednocześnie aktywny jest mikrofon aparatu i cewka. Takie ustawienie pozwala np. słyszeć zarówno przekaz z pętli, jak i odgłosy otoczenia (co bywa przydatne, gdy chcemy rozmawiać z osobą obok, nie rezygnując z komunikatów z systemu). W czystym trybie Totrzymujemy zaś maksymalną redukcję hałasu – co zwykle ułatwia zrozumienie mowy płynącej z nagłośnienia, szczególnie w dużych salach lub przy głośnym tle. Wybór między T a MT zależy od preferencji użytkownika i możliwości jego aparatu. Warto porozmawiać ze swoim protetykiem słuchu o dostępnych opcjach programowania tych trybów.
Czy Twój aparat słuchowy lub implant jest kompatybilny z pętlą indukcyjną?
Najprawdopodobniej tak. Zdecydowana większość współczesnych aparatów słuchowych – szacuje się, że od około 70% do nawet 90% modeli na rynku – posiada wbudowaną cewkę indukcyjną i tym samym obsługuje tryb Telecoil. Dotyczy to przede wszystkim aparatów zausznych (BTE) oraz wielu modeli wewnątrzusznych. Jeśli Twój aparat ma wyraźnie oznaczony program lub przełącznik z literą “T” (czasem wspólny “M/T”), oznacza to, że jest przystosowany do współpracy z pętlami indukcyjnymi. W przypadku nowszych, cyfrowych aparatów przełączanie odbywa się przyciskiem lub aplikacją – zewnętrznie może nie być oczywiste, jakie programy skonfigurowano. Dlatego najlepiej zapytać swojego protetyka słuchu, czy aparat ma aktywowany tryb pętli. Zdarza się bowiem, że aparaty mają fizycznie wbudowaną cewkę, lecz nie została ona zaprogramowana podczas dopasowania – audiolog może ją uaktywnić i ustawić jako jeden z programów. Jeśli posiadasz bardzo małe aparaty wewnątrzkanałowe (CIC/ITE) lub starszy model, który cewki nie ma, nadal możesz skorzystać z pętli poprzez dodatkowe akcesoria. Dostępne są np. zewnętrzne cewki w formie naszyjników (tzw. neckloop) podłączanych do aparatu lub odbiorniki pętli z słuchawkami, które można wypożyczyć w niektórych miejscach.

Implanty ślimakowe również w ogromnej większości umożliwiają odbiór sygnału z pętli indukcyjnej. Większość procesorów dźwięku implantów ma wbudowaną cewkę lub opcję podłączenia jej w formie dodatku – działają wtedy analogicznie jak aparaty słuchowe w trybie T. Według specjalistów pętle współpracują zarówno z aparatami słuchowymi, jak i z implantami ślimakowymi wyposażonymi w cewkę. Jeśli nie masz pewności, czy Twój model implantu ma tę funkcjonalność, skontaktuj się ze swoim ośrodkiem implantologicznym. W praktyce najczęściej odpowiedź brzmi „tak, jest kompatybilny”, choć sposób aktywacji trybu może się różnić w zależności od modelu procesora – dlatego najlepiej potwierdzić to u swojego audiologa implantacyjnego.
Podsumowując: jeżeli Twój aparat słuchowy/implant posiada tryb T (cewkę indukcyjną), to będzie on działał z systemem pętli indukcyjnej C-TEC. Urządzenia C-TEC spełniają standardy emisji pola magnetycznego dla aparatów słuchowych, więc kompatybilność jest uniwersalna – nie ma znaczenia marka ani model aparatu, liczy się obecność cewki. Ważne jest jedynie, abyś wiedział jak włączyć tryb T w swoim urządzeniu (oraz upewnił się, że audiolog go u Ciebie zaprogramował). Jeśli nie masz tej wiedzy, poproś specjalistę o instruktaż – to jedno krótkie spotkanie, a zyskasz dostęp do nowego wymiaru słyszenia w miejscach z pętlą.
Jak samodzielnie sprawdzić działanie systemu pętli indukcyjnej?
Jeśli chcesz upewnić się, że Twój aparat/implant poprawnie współpracuje z pętlą indukcyjną (np. zainstalowaną w sali konferencyjnej, kościele lub w okienku obsługi klienta), możesz wykonać prosty test. Poniżej przedstawiamy krok po kroku, jak to zrobić:
Dzięki temu użytkownicy aparatów słuchowych słyszą tylko to, co jest przekazywane przez mikrofon do pętli – bez szumów i rozmów z otoczenia. To ogromne ułatwienie w miejscach takich jak dworce, urzędy czy poczekalnie.
Znajdź miejsce wyposażone w pętlę indukcyjną. Rozpoznasz je po wspomnianym symbolu niebieskiego ucha z literą T umieszczonym zwykle na drzwiach, przy okienku lub na ścianie danego pomieszczenia. Pętle instalowane są w wielu przestrzeniach publicznych – często spotkasz je w urzędach, bankach, teatrach, kościołach, na dworcach czy w punktach informacji. Jeśli chodzi o systemy C-TEC, mogą to być zarówno pętle stacjonarne obejmujące całe pomieszczenie, jak i pętle stanowiskowe (tzw. okienkowe) obsługujące pojedyncze punkty obsługi. Upewnij się, że znajdujesz się w zasięgu takiej pętli – dobrze wyposażone sale powinny być nią objęte w całości, natomiast w małych stanowiskach zasięg może wynosić np. ~1,5–2 metry od okienka.
Sprawdź, czy system jest włączony. Choć brzmi to banalnie, wiele zgłoszeń „pętla nie działa” ma prozaiczne przyczyny – urządzenie jest wyłączone lub odłączone od zasilania. W miejscach publicznych czasami obsługa wyłącza wzmacniacz pętli na noc lub zapomina go włączyć rano. Jeśli nie masz pewności, zapytaj personel, czy pętla jest aktywna (w niektórych systemach świeci się kontrolka „Loop” gdy działa). Zwróć uwagę – gdy pętla jest włączona i Twój aparat przełączysz na T, a nikt akurat nic nie mówi do mikrofonu, możesz odnieść wrażenie, że „nic nie słychać”. To normalne, bo aparat w trybie T nie zbiera dźwięków otoczenia. Dopiero gdy pojawi się sygnał z systemu, usłyszysz go wyraźnie w swoim aparacie.
Przełącz aparat słuchowy lub procesor implantu w tryb T (tryb cewki indukcyjnej). Zrób to w momencie, gdy spodziewasz się jakiegoś dźwięku z systemu – np. gdy ktoś mówi do mikrofonu, leci czytany komunikat lub muzyka. W aparatach z przyciskiem wyboru programu często usłyszysz sygnał dźwiękowy potwierdzający zmianę programu (lub w aplikacji pojawi się symbol „T”). Od tej chwili Twój aparat powinien odbierać czysty dźwięk z pętli – np. głos rozmówcy – bez pogłosu i bez gwaru otoczenia. Pierwsze wrażenie bywa zaskakujące: dźwięk może brzmieć nieco inaczej niż normalnie (jest przekazywany elektronicznie, z indywidualnym dopasowaniem Twojego aparatu), ale powinien być głośny, wyraźny i zrozumiały. Jeśli słyszysz go dobrze – gratulacje, Twój sprzęt działa z pętlą perfekcyjnie!
Oceń jakość odbioru i ewentualne problemy. Podczas testu zwróć uwagę, czy dźwięk z pętli jest wystarczająco głośny i czysty. Powinien on odpowiadać Twoim potrzebom – poziom głośności dostosowujesz przecież w swoim aparacie, tak jak zwykle. Jeśli wszystko jest w porządku, system spełnia swoją rolę. Jeżeli jednak nic nie słyszysz lub dźwięk jest bardzo słaby, spróbuj podejść bliżej środka pomieszczenia (być może stoisz na skraju zasięgu) albo sprawdź ponownie ustawienia aparatu (czy na pewno tryb T jest aktywny). Gdy to nie pomaga – zgłoś problem obsłudze obiektu. Być może wzmacniacz jest ściszony, uszkodzony lub (jak wyżej) zapomniano go włączyć. Z kolei przesterowany, zniekształcony dźwięk może oznaczać zbyt wysokie ustawienie pętli lub to, że stoisz bezpośrednio nad kablem pętli (sygnał jest wtedy za mocny). W takiej sytuacji również warto poinformować personel, aby sprawdzili ustawienia systemu – pętla powinna być skalibrowana zgodnie z normą, by uniknąć takich efektów.
Test domowy lub indywidualny. Jeśli posiadasz przenośny system pętli (np. do użytku w domu, telewizji czy w małym biurze), procedura jest podobna. Upewnij się, że Twój zestaw C-TEC jest podłączony do źródła dźwięku (np. telewizora lub mikrofonu), włącz wzmacniacz i przełącz aparat na T. Możesz następnie odtworzyć muzykę lub poprosić kogoś o mówienie do mikrofonu. Jeżeli słyszysz ten przekaz w aparacie – system działa poprawnie. Dla bardziej zaawansowanej kontroli, dostępne są specjalne testery pętli (tzw. odbiorniki serwisowe z słuchawkami), które pozwalają niezależnie sprawdzić sygnał. Jednak dla użytkownika aparatu jego własny aparat jest najlepszym „miernikiem” – jeśli Ty słyszysz dobrze, to znaczy, że system jest sprawny.
Typowe problemy użytkowników – na co uważać?
Mimo że technologia pętli indukcyjnych jest dość prosta w użyciu, w praktyce pojawiają się pewne często spotykane problemy. Poniżej wymieniamy najpopularniejsze z nich, wraz z radami jak ich uniknąć:
„Nie słyszę nic w trybie T.” Najpierw sprawdź, czy na pewno jesteś w zasięgu i pętla jest włączona – brak dźwięku bywa skutkiem wyłączonego lub odłączonego urządzenia nadawczego. Upewnij się również, że Twój aparat ma aktywowany tryb T (jeśli nie był używany wcześniej, mogła zajść potrzeba jego zaprogramowania – wróć do poprzedniej sekcji). Często powodem ciszy jest po prostu niewiedza: wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że musi samodzielnie przełączyć aparat na program cewki; warto o tym przypominać i korzystać z oznaczeń z literą T. Jeżeli w konkretnym miejscu masz pewność, że pętla jest, a nic nie dociera do aparatu, zgłoś to obsłudze – być może sprzęt wymaga serwisu lub ktoś go przypadkowo wyłączył. W dobrze zarządzanych instytucjach personel powinien regularnie sprawdzać pętlę i utrzymywać ją w działaniu, ale rzeczywistość bywa różna.
Zakłócenia, szumy, buczenie. W trybie T aparat staje się czuły na pola magnetyczne – nie tylko te z pętli, ale i pochodzące z innych urządzeń elektronicznych. Może się zdarzyć, że usłyszysz przydźwięk (np. lekki buczący szum sieci elektrycznej) lub zakłócenia spowodowane przez pobliskie instalacje. Dobrą wiadomością jest to, że większość aparatów słuchowych filtruje niskoczęstotliwościowe zakłócenia, więc typowe buczenie sieci 50 Hz zwykle nie stanowi dużego problemu w odbiorze. Jeśli jednak doświadczasz uciążliwych szumów, spróbuj zmienić pozycję (oddalić się od potencjalnego źródła interferencji, np. starego monitora CRT czy neonówki) – a przede wszystkim zgłoś ten fakt instalatorom lub administratorom systemu. Profesjonalnie zaprojektowana pętla (jak te od C-TEC) powinna minimalizować wpływ zakłóceń. Czasami problemem może być uszkodzenie uziemienia w wzmacniaczu lub przewodach – wtedy serwis musi to naprawić. Pamiętaj też, że długotrwałe, głośne zakłócenia nie powinny być ignorowane, bo mogą zniechęcić użytkowników – lepiej zawczasu doprowadzić system do porządku.
Dźwięk z pętli jest zbyt cichy lub za głośny. Jeśli w trybie T masz wrażenie, że dźwięk ledwo do Ciebie dociera, możliwe są dwie przyczyny: Twój aparat ma ustawioną zbyt niską czułość cewki (co można skorygować u protetyka), albo pętla jest niewłaściwie wyregulowana i daje za słabe pole. W obiektach certyfikowanych według normy poziom powinien być idealny, ale bywa różnie. Z kolei zbyt głośny, przesterowany dźwięk pojawia się rzadziej – czasami gdy stoisz bardzo blisko przewodu pętli (pole jest najsilniejsze tuż obok niego). Standardy instalacji zalecają, by użytkownik nie podchodził bliżej niż ~1,2 m do samego kabla, bo inaczej sygnał może być zbyt mocny. Jeśli masz taką możliwość, usiądź nieco dalej od krawędzi sali (lub od okienka, jeśli pętla okienkowa jest zamontowana tuż przy Tobie pod ladą). W przypadku gdy całe pomieszczenie wydaje Ci się „za głośne” w trybie T (np. dźwięk jest trzeszczący), zgłoś to – technik może obniżyć wzmocnienie wzmacniacza pętli. Alternatywnie, Twój aparat może mieć opcję automatycznej regulacji wzmocnienia w trybie T – skonsultuj z audiologiem.
Poczucie odizolowania od otoczenia. Dla niektórych użytkowników zaskoczeniem jest, że po przełączeniu na T przestają słyszeć osoby obok czy odgłosy sali. To naturalne – aparat skupia się na sygnale z pętli, aby maksymalnie poprawić zrozumiałość mowy. Jeśli przeszkadza Ci całkowite odcięcie od dźwięków otoczenia (np. chcesz jednak słyszeć własny głos lub reakcje publiczności), sprawdź, czy Twój aparat pozwala na tryb M/T (mikrofon plus cewka jednocześnie). Włączenie takiej kombinacji doda delikatny szum tła, co nieco zmniejszy klarowność przekazu z pętli, ale da bardziej naturalne wrażenia słuchowe. Niektóre systemy (np. w kościołach) rozwiązują to inaczej – do pętli dodaje się dodatkowy mikrofon ambientowy zbierający trochę dźwięków sali, żeby użytkownik nie czuł się „jak w bańce”. W każdym razie wybór należy do Ciebie – pamiętaj tylko, by nie panikować, że aparat się zepsuł, gdy nic poza głosem z pętli nie słyszysz. To właśnie znak, że wszystko działa poprawnie.
Błędy w instalacji i obsłudze systemu (dla inwestorów i projektantów). Na koniec kilka słów do osób odpowiedzialnych za wdrażanie pętli indukcyjnych. Typowe problemy to m.in. niewłaściwe zastosowanie pętli przenośnych – np. stawianie małej walizkowej pętli jako jedynego rozwiązania na recepcji. Taka praktyka jest błędna, bo wymaga od użytkownika specjalnego poproszenia o sprzęt i uruchomienia go, a samo ustawienie takiej pętli bywa krytyczne (przesunięcie czy obrócenie urządzenia może zerwać odbiór). Przenośne zestawy powinny być traktowane jako uzupełnienie, a nie podstawa dostępności. Jeśli tylko to możliwe, instalujcie pętle stacjonarne – są dyskretne, zawsze gotowe do działania i nie wymagają obsługi (pod warunkiem, że ktoś ich nie wyłączy z prądu). Uważajcie również na obecność metalu w otoczeniu pętli – duże konstrukcje stalowe, metalowe lady czy zbrojenia w podłodze potrafią pochłaniać pole magnetyczne i ograniczać zasięg. W takich sytuacjach warto skonsultować się z fachowcami (np. z C-TEC lub doświadczonym instalatorem), którzy zaproponują pętlę o odpowiednich parametrach lub ułożoną w niestandardowy wzór, kompensujący wpływ metalu. Pamiętajcie też o prawidłowej kalibracji – najlepiej przeprowadzonej zarówno miernikiem, jak i przy udziale osoby niedosłyszącej testującej odbiór. Na koniec – przeszkolenie personelu jest kluczowe. Obsługa obiektu musi wiedzieć, jak korzystać z pętli, że nie należy jej wyłączać oraz jak reagować na sygnały od użytkowników. Dobrą praktyką jest umieszczenie krótkiej instrukcji obok symbolu pętli (np. „Aby skorzystać, przełącz aparat słuchowy w pozycję T”) lub zamieszczenie takiej informacji na stronie internetowej instytucji. Te proste działania zapobiegną wielu problemom i zapewnią, że system C-TEC rzeczywiście spełni swoją rolę – ku zadowoleniu użytkowników i zgodnie z wymogami dostępności.
Gdzie szukać dodatkowych informacji i pomocy?
Jeśli masz pytania lub wątpliwości dotyczące kompatybilności aparatu z pętlą indukcyjną, najlepszym pierwszym kontaktem jest Twój protetyk słuchu (audiolog). To on dobierał i programował Twój aparat, więc będzie w stanie potwierdzić, czy urządzenie ma cewkę indukcyjną i czy została ona włączona w ustawieniach. Audiolog może też przetestować pętlę razem z Tobą – wiele gabinetów protetycznych posiada małe systemy demonstracyjne, na których pacjenci uczą się obsługi trybu T.
Drugim filarem wsparcia są dokumentacje i materiały producenta. Firma C-TEC udostępnia poradniki, instrukcje obsługi oraz wytyczne projektowe dla swoich systemów pętli (np. „Guide to AFILS” czy instrukcje do wzmacniaczy serii PDA). Z tych materiałów można dowiedzieć się więcej o technicznych aspektach – np. jak duży obszar pokryje dany model wzmacniacza, jak prawidłowo ułożyć przewód pętli czy jak zdiagnozować ewentualne usterki. W razie potrzeby skontaktuj się z dystrybutorem C-TEC w Polsce – jego doradcy pomogą dobrać odpowiedni sprzęt do Twoich potrzeb oraz zapewnią serwis. C-TEC oferuje zestawy do różnych zastosowań, od małych pętli okienkowych po duże instalacje na setki metrów kwadratowych, dlatego warto skorzystać z ich wiedzy przy planowaniu systemu w obiekcie.
Na koniec, istnieją organizacje i fundacje zajmujące się wspieraniem osób słabosłyszących, które także mogą służyć pomocą. Przykładowo Polska Fundacja Osób Słabosłyszących (PFOS) certyfikuje i promuje instalacje pętli w Polsce – jej specjaliści chętnie odpowiedzą na pytania od użytkowników i instytucji. Wiele cennych informacji (takich jak przytoczone statystyki 90% aparatów z cewką czy praktyczne wskazówki instalacyjne) pochodzi właśnie od ekspertów PFOS. Możesz również zajrzeć na strony internetowe poświęcone tematyce aparatów słuchowych i dostępności – zarówno polsko-, jak i anglojęzyczne (np. serwisy Hearing Link, Hearing Loss Association of America, blogi firm produkujących aparaty). Znajdziesz tam sekcje FAQ o pętlach indukcyjnych, historie użytkowników oraz porady, jak maksymalnie wykorzystać tę technologię w codziennym życiu.
Gdzie szukać informacji? | Zakres pomocy |
---|---|
Twój protetyk słuchu (audiolog) | Sprawdzenie, aktywacja i przetestowanie trybu T; porady dot. użytkowania aparatów i implantów |
Materiały producenta C-TEC | Instrukcje obsługi, poradniki, wytyczne projektowe, wsparcie techniczne |
Dystrybutor C-TEC w Polsce | Dobór sprzętu, konsultacje, serwis, pomoc przy planowaniu systemu |
Organizacje i fundacje (np. PFOS) | Porady dla użytkowników i instytucji, certyfikacja instalacji, praktyczne wskazówki |
Strony internetowe o aparatach i dostępności | FAQ, artykuły, historie użytkowników, dodatkowe porady praktyczne |

Zasilanie centrali SSP sprzed wyłącznika głównego – kiedy wymagane i jak wykonać
Centrala SSP (CSP) musi być zasilana niezależnie od głównego wyłącznika prądu, co realizuje się poprzez podłączenie jej do sieci elektrycznej przed przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu (PWP).

Czy mój aparat słuchowy lub implant działa z systemem pętli indukcyjnej C-TEC (CDA‑E)? Jak to potwierdzić?
W skrócie: Większość nowoczesnych aparatów słuchowych i implantów ślimakowych jest kompatybilna z systemami pętli indukcyjnych firmy C-TEC, oznaczanymi często jako CDA-E. Warunkiem jest jednak, aby

Najczęstsze powody fałszywych alarmów i strategie minimalizacji w systemach sygnalizacji pożaru (SSP) – poradnik praktyczny dla inwestorów i użytkowników
Fałszywe alarmy pożarowe w systemach sygnalizacji pożaru (SSP) to sygnały alarmowe wywołane zjawiskami niezwiązanymi z pożarem – np. usterką lub czynnikami środowiskowymi – które nie

Schematy połączeń i integracja elementów systemu przyzywowego C-TEC
System przyzywowy C-TEC serii 800 – konwencjonalny system przywoławczy stosowany m.in. w szpitalach, domach opieki i toaletach dla niepełnosprawnych – składa się z szeregu współpracujących

Klapa oddymiająca a siłownik – nierozerwalny zestaw certyfikowany
Klapa oddymiająca z siłownikiem jako jeden certyfikowany zestaw oddymiający Klapy oddymiające (znane też jako klapy dymowe) są zawsze dostarczane w komplecie z napędem (siłownikiem) i